pobożniś

pobożniś: {{stl_51}}{{LABEL="twpldepobozdotnisacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}pobożniś{{/stl_39}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-sia{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} -sie{{/stl_41}}{{stl_7}}),{{/stl_7}}{{stl_9}} pobożnisia{{/stl_9}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_8}}-{{/stl_8}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} -e{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}{{stl_8}} {{/stl_8}}{{stl_41}}pej{{/stl_41}}{{stl_41}} {{/stl_41}}{{stl_42}}oder{{/stl_42}}{{stl_6}} iron{{/stl_6}}{{stl_7}} Frömmler(in){{/stl_7}}{{stl_41}} m(f){{/stl_41}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

pobożniś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. pobożniśnisie, D. pobożniśnisiów {{/stl 8}}{{stl 7}} z ironią, niechęcią o człowieku udającym pobożnego; świętoszek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobożniś — m I, DB. pobożniśisia; lm M. pobożniśisie, DB. pobożniśisiów pogard. «człowiek udający pobożność; świętoszek» … Słownik języka polskiego
bigot — m IV, DB. a, Ms. bigotocie; lm M. bigotoci, DB. ów «człowiek przestrzegający przepisów religijnych z przesadną gorliwością; świętoszek, pobożniś» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bigot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bigotocie; lm M. bigotoci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który z przesadną gorliwością stosuje się do nakazów religijnych; świętoszek, dewot, pobożniś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dewot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewotocie; lm M. dewotoci, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna nadgorliwy w wykonywaniu praktyk religijnych; pobożniś, bigot {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias